- qarışıq
- girift, karışık, karışım, karma, kompleksbileşik, çetrefil, girift, karışık, karışım, karma, kompleks
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
qarışıq
Look at other dictionaries:
qarışıq — sif. 1. Müxtəlif şeylərdən və ya növlərdən ibarət olan, başqa şey və ya şeylər qatılmış olan; yekcins olmayan, saf və xalis olmayan, müxtəlif ünsürlərdən ibarət olan. Qarışıq yun. Qarışıq yağ. // Qoşma mənasında. Başqa bir şeylə qarışmış.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarışıq-dolaşıq — sif. Çox qarışıq, çox dolaşıq, anlaşılmaz. Qarışıq dolaşıq yazıların içində kitabın adını tapa bilmədim. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qat-qarışıq — sif. Nizamsız, bir birinə qarışmış, dolaşıq, qarışıq, pozğun. Qat qarışıq işlər. Yuxarıda qat qarışıq bir səs eşidildi. // Hərc mərc. Ballı Dursunun bu vaxtadək gəlib çıxmamasından onun qat qarışıq günlərdə tələf olduğunu yəqin etdi. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qatma-qarışıq — bax qat qarışıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həcin — ə. qarışıq cins; hibrid, mələz; 2) çox iti yeriyən dəvə; 3) birhürgüclü dəvə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müxtəlit — ə. qarışıq, müxtəlif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məmzuc — ə. qarışıq, qarışmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məxlut(ə) — ə. qarışıq, başqa şeylə qarışmış; xəlitə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qarmaqarışıq — sif. və zərf 1. Bir biri üstünə, necə gəldi tökülmüş, bir birinə qarışmış; qat qarışıq, nizamsız, qaydasız, tərtibsiz. Qarmaqarışıq kağızlar. Qarmaqarışıq salmaq. 2. Anlaşılmaz, qarışıq, dolaşıq. Qarmaqarışıq yuxu. Qarma qarışıq iş. – Nizami bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başıdümüx’ — (Şuşa) başı qarışıq, məşğul. – Başıdümüx’dü, elə get, qız səni görməsin, yoxsa ağlıyar ◊ Başıdümüx’ olmax (Ağdam, Şuşa) – başı qarışıq olmaq, məşğul olmaq. – Başıdümüx’ olannan bəri biznən işi yoxdu (Şuşa) Başını bezləməx’ (Qazax) – aldatmaq. – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cızma-qara — is. Aydın oxunmayan, səliqəsiz, qarışıq yazı. O, dəftər cildində yazdığı cızma qaranı Xəlilə uzatdı: – Budur, bax, yazmışam. M. Hüs.. // isteh. Lüzumsuz, faydasız, mənasız yazı. Cızma qara etmək (eləmək) – səliqəsiz, tələsik, qarışıq xətlə yazmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
